20 Temmuz 2012 Cuma

666*

"Şimdi gel de bu akşam ilginç bir şey olmasını bekleme.


Bugün itibariyle 666. ziyaretçi bloga göz atmış efendim.




667.ye ödül olarak bu gece rüyasına girip gerginlik yaratacağım yazacaktım ki, ben bu espriyi yapana kadar, 667. meraklı kişi çoktan bloga girip sayıyı kırmış..


Kısmet 668. kişiyeymiş,
667'ye de teselli hediyesi olarak öpücüklerimi yolluyorum.
Hadi yine iyisin.


Bu arada Japonya'dan ilk ziyaretçim de, ilk 666 arasına girmeyi başardı, kendisini öpüyor, kendi dilinde tebriklerimi sunuyorum. Tatlı şey.




Şimdi bu nadide olayı kutlamak lazım,
Tabii ortalığa dökülüp şıpıdık şıpıdık oynayamayacağımıza göre,
Gerçi bugün sabahtan okul yolunda şarkı söylüyorduk yersiz yersiz nedense ama,
tatlı bir konu bulmalı dedim.




İlginç tespitler yapıyorum blog üzerinden,
Mühendis dediğin tespit yapmazsa ayıp olur zaten bak.


Mesela,
Yazıyı okuyan sayısı yazıyı paylaştığım saate göre değişiyor.
Farkettim ki, dostlar hep gececi, gece 12den sonra koyduğum yazılar şiddetle daha çok okunuyor.


Sonra,
Yazının başlığından çok, size yaptığım açıklamayla eş orantılı bir merakla okuyorsunuz.
Bunu da aynı yazıyı iki farklı yorumla paylaşarak gözlemledim.
Ne zaman bakın şu var, ya da şunu ekledim gibi bir şey yazsam, tatlı tatlı tıklıyorsunuz hemen.


Koyduğum fotoğrafa göre okunma sayısı değişiyor kısmına girmeyeceğim bile.


Her türlü tatlısınız ama, ben de seyirciye oynamayı sevmem malum,
İstatistiklerimi kendime saklayacağım yani merak etmeyin."




Efendim bugünkü yazımızın yukarıdaki kısmını yazalı tam 3 gün olmuş bulunuyor.
Bir türlü sadede erdirip de paylaşamadım yani, o sırada 666 kırk kere geçildi ama olsun, bundan bir şekilde bahsetmeseydim çatlardım.



Gelelim bugüne..
Refakatçilik sona erdi, eve dönüyorum..
Teknik olarak dönüş yoluna girdim ama eczaneye babama yardıma geldiğim için daha evi bulamadım..
Bu konu sizi neden ilgilendiriyor?
Kısacası, düzenli olarak kafanızı şişirdiğim geceler geri dönüyor!


Bir tek ben mi heyecanlıyım?
Hayalimde çok sevinenleriniz oldu, mesela ne anladıklarını hala kestiremediğim Rus okuyucularım yöresel danslar falan yaptılar, yapmadılarsa da ben de öyle davranacağım.


Gerçi önümüzdeki hafta tam 4 sınavım var..
Yani yazılarda haddinden fazla depresiflik, intihar meyilli çıkışlar, dünyanın sonu gelmiş muamelesi, sürekli olarak bir isyankar ruh hali görürseniz şaşırmayın..


Ha, tersini görürseniz, Allah rızası için bir sağlık kurumuna haber edin, nitekim büyük ihtimal kafayı çizdirmişimdir..




E hep benden konuşmayalım,
Siz nasılsınız, hayat nasıl gidiyor,
Diyorum ya bazen şiddetle kafanız ekrandan çıksa da cevap verse istiyorum..


Daha olmadı,
Ama ilk çıkan kafa İngiliz olursa mesela, sevinirim.
Bu arada neden hiç İspanyol ziyaretçim yok benim.


Bak şuan buna takıldı kafam.




Yarın başlığımı İspanyolca atıyorum.
Demedi demeyin.


Hatta belki bu akşam,
Çünkü çoğunlukla hal hatır sorduğum bu ara mahiyetindeki yazı beni bugünlük kesmedi..


O zaman bunu kısa tutuyorum ve akşama görüşmek üzere sevgiyle kalın diyorum,
Tatlılar..


Öptüm
ÇS*12



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder